...Μία από τις διαχρονικές παθογένειες της αγροτικής παραγωγής είναι ότι για ψυχοπονιάρικους λόγους οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις δεν φορολογούνται όπως οι άλλες επιχειρήσεις. Το φορολογητέο εισόδημα των αγροτών προσδιορίζεται με βάση τιμές που καθορίζει κάθε χρόνο, για κάθε προϊόν, το υπουργείο Οικονομικών και όχι με βάση τα έσοδα που έχουν από
την πώληση των προϊόντων τους, μείον τα έξοδα που έχουν για την παραγωγή.
Οπως έγραφε σ’ αυτήν εδώ την εφημερίδα ο συνάδελφος κ. Βασίλης Ζήρας, ο τρόπος φορολόγησής των αγροτών «δίνει τη δυνατότητα εκτεταμένης φοροδιαφυγής σε όσους συνεργάζονται μαζί τους. Πωλούν, για παράδειγμα, στον χονδρέμπορο ντομάτες προς 20 λεπτά το κιλό, αλλά υπογράφουν παραστατικό ότι τις πούλησαν 1 ευρώ, αφού έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να φορολογηθούν για εισόδημα ενός ευρώ το κιλό. Ο χονδρέμπορος βάζει το νόμιμο ποσοστό κέρδους και πουλάει 1,15 ευρώ. Εμφανίζεται να έχει κέρδος και πληρώνει φόρο για 15 λεπτά, ενώ το πραγματικό κέρδος του είναι 95 λεπτά. Η φοροδιαφυγή είναι τεράστια και ο καταναλωτής πληρώνει ακριβά για ένα προϊόν το οποίο ο αγρότης πουλάει φθηνά»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου