Μπουγάδα στα Πετράλωνα

Της ΡΕΑΣ ΒΙΤΑΛΗ

Στα Πετράλωνα τα σπίτια είναι χαμηλά ακόμα. Περπατάς το βράδυ και πίσω από τις κουρτίνες των σπιτιών, σαν μπερντές θεάτρου σκιών, ρίχνεις κλεφτές ματιές στις ζωές των ανθρώπων. Ένας μαθητής που διαβάζει, ενώ η μάνα του στέκεται από πάνω του, με ρόμπα και ρόλει στα μαλλιά. Μωρέ πόσα χρόνια είχα να δω γυναίκα με ρόλει ! Ένας άνδρας που χασμουριέται. Μια γριά ακίνητη σαν πεθαμένη. Οι άνθρωποι στα κλουβιά τους.

Και ξαφνικά σε έναν παράδρομο δυο τρία ταβερνάκια ζωντανεύουν το σκηνικό.«Πάμε στου Γάλλου» ήταν η πρόταση κι όταν λέμε Γάλλου, εννοούμε ...

Χωρίς να το ηξεύρω, ήμην ευτυχής

ΑΡΘΡΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Tου Nικου Γ. Ξυδακη

«Καθώς ο σκύλος, ο δεμένος με πολύ κοντόν σχοινίον εις την αυλήν του αυθέντου του, δεν ημπορεί να γαυγίζη ούτε να δαγκάση έξω από την ακτίνα και το τόξον τα οποία διαγράφει το κοντόν σχοινίον, παρομοίως κ’ εγώ δεν δύναμαι ούτε να είπω, ούτε να πράξω τίποτε περισσότερον παρ’ όσον μου επιτρέπει η στενή δικαιοδοσία, την οποίαν έχω εις το γραφείον του προϊσταμένου μου».

Περιγράφει τον εαυτό του αυτολοιδορούμενος ο παπαδιαμαντικός αφηγητής, στο «Ονειρο στο κύμα». Και περιγράφει την παρούσα κατάσταση πικράς αθυμίας του Ελληνος, έτσι δεμένου με κοντό σχοινί, ώστε αν τεντωθεί να κινδυνεύει να πνιγεί, να σχοινιασθή.

Οσες φορές διαβάζω το «Ονειρο στο κύμα», διακρίνω κάτι καινούργιο. Τούτη τη φορά, μέσα από την αυτολοιδορία του Παπαδιαμάντη διακρίνω τη σοφή αποδοχή του παρόντος: το παρόν ως ήπια διάψευση προσδοκιών, ως αναπόφευκτη προδοσία του παρελθόντος, το παρόν ως αναπόδραστη πτώση του φυσικού ανθρώπου, του «ωραίου εφήβου, του καστανόμαλλου βοσκού», και ως ανάδυση του μετέωρου μεσήλικου, του «περιωρισμένου και ανεπιτήδειου».

Ετσι ακούει τον σφυγμό της τώρα η γενιά της μεταπολίτευσης: νηματώδη, σιγαλό, σβησμένο· σαν υπόμνηση ...

Νόμος είναι η ντουντούκα του Τσιμπόγλου

Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr 


ΔΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ: http://bewareofgreeks.blogspot.com/2010/04/blog-post_4649.html

Χωρίς τη θρυλική ντουντούκα του, πάντα όμως με το κομοδινί μαλλί του, ο Σάββας ο Τσιμπόγλου και καμιά εκατοστή φίλοι του έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τη δικαστική απόφαση που έκρινε παράνομη την απεργία τους και απέκλεισαν το λιμάνι του Πειραιά από τις 6 χθες το πρωί. Τόσο απλά, όπως κάθε φορά άλλωστε. Κανείς δεν τους εμπόδισε. Αντιθέτως, οι αρχές τους διευκόλυναν, αφού η παρουσία των φρουρών της τάξεως ήταν για να προστατεύσει τους καταληψίες από τους αγανακτισμένους ταξιδιώτες που δεν μπορούσαν να επιβιβασθούν. Ετσι, έγινε αντιληπτό από όλους πλέον ότι η απεργία δεν είναι απλώς δικαίωμα, αλλά υποχρέωση. Επίσης, ότι, πράγματι, νόμος είναι το δίκιο του καθενός, εφόσον προηγουμένως έχει καταφέρει να εκφοβίσει το κράτος.

Κανείς δεν εκπλήσσεται πια βλέποντας την κυβέρνηση να τρέμει στη σκέψη ότι ...

Το εργατικό δυναμικό!

Για μια χούφτα φιστίκια

Tης Μαριας Κατσουνακη

Το περιστατικό μικρό, αμελητέο. Ο καθένας μας παρατηρεί δεκάδες μέσα στη μέρα, ασχολείται μαζί τους μερικά λεπτά, τα ανακυκλώνει σε συζητήσεις στις παρέες, η επωδός είναι σχεδόν η ίδια, και... τα επεισόδια επαναλαμβάνονται με την ίδια συνέπεια. Ομως, αυτό το μικρό, ελάχιστο, είναι μέρος της μεγάλης εικόνας, την οποία όλοι αναθεματίζουμε, προκαλώντας εκρήξεις ποσοστών σε κρίσιμες δημοσκοπήσεις. Ας δούμε λοιπόν και την άλλη όψη του 65%, που υποστηρίζει ότι «η διαφθορά στη χώρα μας είναι πολύ μεγάλη», του 77% που θεωρεί ότι «το δημόσιο χρήμα διασπαθίζεται», των υψηλών ποσοστών που τοποθετούν στη λίστα των «διεφθαρμένων ανά επάγγελμα», πρώτους τους πολιτικούς, δεύτερους τους γιατρούς, τρίτους τους επιχειρηματίες, τέταρτους τους δημοσιογράφους κ.ο.κ. (από πρόσφατη έρευνα της Public Issue).

Απόγευμα Κυριακής, στην προβλήτα της Αίγινας. Κόσμος πολύς επιβιβάζεται για τον Πειραιά. Στην αναμονή και ένα πολύ νεαρό ζευγάρι με μηχανή, τρώει φιστίκια, μηχανικά και με ένταση, πετώντας...

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου Δεν παίζεται αυτό που θα διαβάσετε!!!

Το παρακάτω κείμενο το έγραψε μαθητής της ΣΤ΄ τάξης κάπου στην Μεσσαρά του Νομού Ηρακλείου. Η ορθογραφία των λέξεων μην σας παραξενέψει. Είναι αποτυπωμένη ακριβώς όπως στο προτότυπο χειρόγραφο κείμενο. Το θέμα της έκθεσης όπως θα διαπιστώσετε είναι και επίκαιρο.

Θέμα: Ο Εβαγκελισμός τις Θεωτόκου.

Ο λουκάς εβαγκελίστικε ότι θα γενιθή ο χριστός. τότε ο θεός πέζη μια τ ανγκέλου κε λέει του. γλάκα μωρέ στη γη να βρίς το μαριό κε να του ιπής πως θα γενήσι το χριστό. κράθιε του και τούτονε το κρινο. θα δεχτεί πιο εύκολα.. κε ετσά γλακά ο άνγκελος στη γη επίγε κι ίβρικεν το μαριό και ίπε του. μαρία εσι δε το κατές μα είσαι βαρεμένο γιατι θα γενήσις το χριστό.

κε το μαριό τότε λεει. όφου! όφου! ίντα παθα! Κε ίντα νε τανά απού μου μιλίς. ας ειναι όμως. θα τονε γενήσο το χριστό... ποιος άντρας όμως θα με παντρευτί; και ίπετζι ο άνγκελος. μι στενοχοράσε συ μαριό κε επίε ο άγκελος στον Ιωσηφ κε του λεει. ιωσιφ το μαριό ειναι βαρεμένο απο το θεο κε θα γενήσι το χριστό. συ ομως θα το παντρευτίς κε δε θα σε νειάζι πράμα. τότε ο ιωσίφ που δεν επίστεψε λέξι απο τα λόγια του ανγκέλου επαντρεύτικε το μαριό. κε όντενε γενούσε έδωκε τιν εντολί να σφάξουνε όλα τα μορά του κόσμου.

Ο Σπύρος

Στα μέσα του 1970, μετά την επαναδημοκράτιση, είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του '"εθνάρχη" με τα ατάσθαλα φρύδια. Κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό απ' τα βαπτίσια του.

Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. 'Αυτοεξορισμένος' κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους σουηδούς που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος εκεί. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το καινούριο volvo.

Mε το volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως ...

«Αφήστε τα στο ταμείο!»

Αγαπητοί Φίλοι και Φίλες,

Γεμίστε τα καρότσια σας με ότι τραβάει η ψυχή σας και εγκαταλείψτε τα μέσα στα Super Market!
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ 25/05/2010 ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ..

Νέα διαμαρτυρία στην Κατερίνη, την Τετάρτη 26 Μαΐου 2010, στις 18:30 μπροστά στο κτίριο της Νομαρχίας.
Την Τετάρτη θα είμαστε περισσότεροι!
Αντιδρούμε, γιατί δεν περιμένουμε από κανέναν!
Φίλοι, να είστε όλοι εκεί!
Φίλες και φίλοι, αντιδράστε! Οργανωθείτε! Γιατί, σ' εμάς, τους απλούς πολίτες, κανείς δεν πρόκειται να χαρίσει κάτι. Γεμίστε τα καρότσια σας με ότι .τραβάει η ψυχή σας και εγκαταλείψτε τα μέσα στα Super Market!

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο χώρος μπροστά στα ταμεία γνωστής γερμανικής αλυσίδας σούπερ μάρκετ στην Κατερίνη, φράκαρε από ... 

Το ασφαλιστικό!