«Με τα ρούχα αιματωμένα,
ξέρω ότι έβγαινες κρυφά,
να γυρεύεις εις τα ξένα
άλλα χέρια δυνατά.
Μοναχή το δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή·
δεν είν΄ εύκολες οι θύρες,
εάν η χρεία τες κουρταλεί.
Αλλος σου έκλαψε εις τα στήθια,
Αλλ΄ ανάσαση καμιά· άλλος σου έταξε βοήθεια,
και σε γέλασε φρικτά!
Αλλοι, ωιμέ, στη συμφορά σου
οπού εχαίροντο πολύ,
σύρε να βρεις τα παιδιά σου,σύρε ελέγαν οι σκληροί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου