Το προσπερνάμε σαν κάτι αυτονόητο. Τετραετίες τώρα είναι συνήθεια να κοσμούν τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών λαμπερά ονόματα του θεάματος, της τηλεόρασης ή του αθλητισμού, με ένα μικρό ποσοστό από αυτά να έχει δικαιολογήσει εκ των υστέρων τον λόγο της συμμετοχής του. Και αυτό αυτονόητο και φυσιολογικό μας φαίνεται - η χρησιμότητα των προσώπων αυτών είναι συνήθως στιγμιαία και προεκλογική.
Για όλους υπάρχει όμως μια επίφαση. Και της επαγγελματικής τους αξίας και της αποστολής τους στην πολιτική. Οι καλλιτέχνες, έστω και αν μεταξύ τους κάποιοι είναι αμφιλεγόμενοι, προσπαθούν να κάνουν καλά την δουλειά τους με τον τρόπο που μπορούν και έχουν και άλλοτε άλλο αριθμό θαυμαστών. Το ίδιο και οι αθλητές. Οι δε ιδιότητές τους, τους βοηθούν να συμπληρώνουν με σχετική επάρκεια το τετραγωνάκι «τι μπορείτε να προσφέρετε στην πολιτική;» « Μπορώ να προσφέρω στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, γνωρίζω τον χώρο κλπ», σύμφωνα με τα χιλιοειπωμένα κλισέ.
Τι μας λες γνωστά πράγματα, θα μου πείτε και θα είναι βουνό το δίκιο σας. Το κάνω γιατί αυτή τη φορά δεν υπήρχαν καν προσχήματα. Με τρόπο ωμό και ανυπόκριτο ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος του Νικήτα Κακλαμάνη εισέρχεται στην πολιτική με μόνη ιδιότητα εκείνην της γνωστής τηλεοπτικής φάτσας. Επάγγελμα Ψινάκης, εξειδίκευση Ηλίας. Ούτε καλλιτέχνης, ούτε πολιτισμός ούτε τίποτα-απλώς καθημερινός επισκέπτης του σαλονιού σας. Και ακόμα και ως τέτοιος, στην προϋπηρεσία αναγράφει «αποδόμηση του σοβαρού». Μπορεί στον τομέα αυτόν να έχει επιτυχίες ή έστω ένα κοινό, αλλά πραγματικά θα απορήσει κανείς αν ακόμα και αυτό το κοινό, του εμπιστευτεί κάτι σοβαρότερο να αποδομήσει.
Α, ξέχασα. Στο παρελθόν δήλωνε επάγγελμα: Μάνατζερ του Ρουβά. Λέτε; Θα μου πείτε, στην ωραία μας χώρα αν είσαι μάνατζερ του Νταλάρα γίνεσαι υφυπουργός. Και πάλι βουνό το δίκιο σας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου